Aan onze keukentafel is er nogal wat verschil in de manier waarop we decks bouwen. We spelen vooral casual/modern/legacy decks van 60 kaarten.

Uitgangspunten zijn:
- we willen allemaal aan spelen toekomen (en dus niet in beurt 3 verliezen van infect of combo)
- bikkelhard anti-spel is niet grappig (uw control / 8-rack is niet leuk om tegen te spelen)
- we willen proberen te voorkomen dat powerlevel van de deckjes te ver uit elkaar liggen (homebrew vs netdecking)
- we willen toch graag met onze eigen deckjes spelen

Dit brengt nogal wat beperkingen met zich mee.
We dachten zelf aan een aantal oplossingen:
- Preconstructed commander deckjes kopen, en hoofdzakelijk dit tegen elkaar spelen (en af en toe een homebrew modern deckje).
- Het bouwen van een cube (nadeel dat je alsnog niet met je eigen deckje aan het spelen bent).
- Strikte richtlijnen omtrent het budget van het bouwen van een deckje
- Een aantal standaard planeswalker deckjes upgraden met budget van bijv max 50 euro.

Het jammere hiervan is dat je dan uiteindelijk je favoriete / competetieve deckjes nog steeds niet kunt spelen.
Ben benieuwd hoe anderen van hier er tegenaan kijken. Het lijkt me een veel voorkomend probleem.

Stel een max aan het aantal mythic/rares wat je in een deck mag stoppen? Eventueel als richtlijn de samenstelling van de standard challengerdecks nemen?

Budget vind ik tricky. Er is niet echt een 1-op-1 relatie met powerlevel voor kaarten...een goede roleplayer die in meerdere formats legal is, kan heel duur zijn maar niet bepalend voor het overal powrlevel. Bvb een black staple als thoughtseize is bijna net zo duur als (grote) teferi. Terwijl die laatste veel bepalender is in een match. Als iemand daar 4 van speelt vind ik dat geen casual keukentafel meer

De meeste speelgroepen hebben volgens mij wel huisregels.

Voor onze commander groep was dat altijd: Geen infinite combo's, geen extra turns, geen tutors, geen commander damage en beperkte landdestroy en counterspells. En dat het gesprek altijd gevoerd mag worden als een deck niet leuk is om tegen te spelen.

Helaas ligt de groep op zijn gat, maar de huisregels zijn niet zo uitzonderlijk.

We zijn eigenlijk van 60 kaarten helemaal overgestapt op commander. Daar zijn onze decks redelijk aan elkaar gewaagd.

Beetje ongeschreven regel bij ons is:
- Geen infinite combo's
- Geen extra turns
- Geen mass land destruction
- Eldrazi's zijn ook wel vaak meh.


Verder algemeen hebben wij het zelfde in de groep gehad. 60 kaarten potjes waren gewoon beurt 4 over. Waardoor het modern light wordt. Met kaarten als Impact Tremors of Guttersnipe die de dienst vaak uit maakte. Dat is ook beetje de reden dat we naar commander zijn gegaan. Ik denk voor 60 kaarten moet je ook vertellen wat wil je uit het potje halen. Wat is het niveau. Is het multiplayer burn met guttersnipe of impact tremors met Norin the Wary. Of is het een agro boros deck of is het meer lomp beesten deck wat vanaf beurt 3 wat gaat doen. Denk dat je dat moet bespreken voor je pot wat het niveau is.

Verschil is ook vroeger lees 10 jaar. Was het prima om pas aan de keuken tafel beurt 3 je eerste play te maken. Nu moet je op beurt 2 zeker al verdediging hebben liggen anders overleef je het niet.


Mogelijke regel kan ook zijn. Je mag geen of maximaal 8 mana kaarten spelen. Waardoor het automatisch een trager spel wordt.

Ik stel voor om iedereen een lijst te maken van dingen die ze ECHT NIET leuk vinden. Misschien kan je daar dan nog door middel van overleg dingen uit weghalen.

Of je laat iedereen lekker spelen met wat ze willen (met wellicht een paar regels zoals geen infinite erbij), en als een deck niet leuk is om tegen te spelen, dan zeg je tegen die persoon: "graag een ander deck spelen". Dan gaat men vanzelf andere decks maken .

Heel herkenbaar.

Wij hadden een aantal regels ingesteld.
Regels zoals
- Geen infinite combo's
- Beperkt aantal extra turns (1 of 2 max in een pot, of max 1 kaart voor extra beurten);
- Geen mass land destruction

Bepaalde Praetors gebanned, zoals

Bij ons hebben we vaak meerdere decks per speler. Zodat we qua powerlevel beetje met elkaar kunnen afstemmen.

Decks in midrange / traag / snel / high budget etc.

Zolang decks in dezelfde snelheid vallen dan komt het bij ons gemiddeld wel goed.

Vaak halen we onze decks uit elkaar om nieuwe challenges aan te gaan. Zo ook elkaar een 'opdracht' te geven om met een bepaalde Commander een deck te gaan maken.

Belangrijkste: communicatie met je spelersgroep over wat je samen leuk vindt.

Wij spelen enkel EDH. Houserules zijn:

- geen infinite combo's
- mass landdestruction is stom
- extra turns doen we niet aan
- infect staat op 20 en niet op 10

Verder spelen we relax, verdelen de damage, vallen niet altijd aan... Het is echt een beetje aftasten. En we spelen echt niet enorme jank decks, sommige decks zijn best competitief. Ook is het bij ons ook zo dat iemand met het sterkste deck automatisch archenemy wordt. Die persoon pakt dan vaak vanzelf wel een ander deck en anders vragen we het gewoon.

Anyhow: communicatie is key

Het idee dat er zoiets is als "fair play" in Magic is discutabel. De essentie van Magic is namelijk dat je probeert zoveel mogelijk potjes te winnen van je tegenstanders. Dat doel bereik je, ofwel doordat je eenvoudigweg over sterkere kaarten beschikt (Magic is niet voor niks een koop/verzamel/ruil-spel), ofwel doordat je een sluw concept gebruikt waarmee je getruct wint (die sluwe concepten hoef je eens niet zelf te bedenken, je vindt ze op het internet).

Wie naar "fair play" verlangt kan beter gaan schaken, dammen of bridgen. Iedere speler beschikt daar over hetzelfde materiaal. Winnen doe je door een dieper inzicht in het spel te verkrijgen dan je tegenstanders. Ha ! Dat is nog eens uitdaging ! Je zelf verbeteren door studie.

Denk dat dat beetje kort door de bocht is Mango. Fair play verwijst hier na dat de deck vergelijkbaar zijn en er dus hoog uit een slootje tussen zit qua power lvl. Ipv een oceaan waar iemand een combo deck speelt en beurt 3 wint en iemand die een casual vanilla beestjes deck speelt.

Dat moment dat je een halve dag zit te broeden op hoe je je comment het best kunt verwoorden en Magnus het even in twee zinnen perfect samenvat

Graag gedaan


Er is geen "de essentie van Magic". Of beter gezegd: er zijn meerdere essenties . Speel je een toernooi, dan is winnen je doel en ga je daarvoor en ben ik het (deels) met je statement eens. Maar als ik Commander speel met vrienden, dan is mijn doel niet winnen. Mijn doel is een gezellige avond hebben, en als ik geen enkele pot win, dan kan mijn avond 100% geslaagd zijn. Natuurlijk probeer ik wel te winnen, maar niet ten koste van gezelligheid.

Speel sinds kort mtg met een family member. We hebben 2 challenger decks gekocht en 2 guild kits.

We hebben challenger vs challenger , guild kit vs guild kit en challenger deck vs guild kit gespeeld.
Om en om hebben we potten gewonnen en was het erg spannend maar vooral erg gezellig.

Als ik het kort samen kan vatten, dan kunnen we een paar dingen doen:

- aparte deckjes kopen die out of the box een eerlijke match zijn (zit nog even af te wegen welke aankopen interessant spel opleveren en tevens economisch zijn, waarschijnlijk commander decks)
- duidelijk aangeven wat de aard is van het deckje (snoeihard / homebrew / gimmick)
- wellicht de verliezer laten bepalen of er doorgespeeld moet worden met een bepaald deck, of dat er iets anders op tafel moet komen
- geen infinite combo's / land destruction / extra turns / beperkte counterspells

Overigens heb ik ook gemerkt dat het onderling uitwisselen van deckjes ook de angel uit een discussie kan halen. Neemt niet weg dat een deck alsnog als ongeschikt voor keukentafel blijft aangemerkt.

Oeh! Dit ga ik bij ons in de speelgroep ook eens proberen.

Wat counterspells betreft: daar ben ik het echt faliekant mee oneens. Je kunt prima om counterspells heen spelen (een Isochron Scepter lock schaar ik onder infinite, of hard locks), sterker nog: het maakt het spel soms juist interessanter.

Ik vind dat echt van een andere orde dan infinite, extra turns en MLD.

Counterspells zijn inderdaad vaak wel interessant. Kijk, als het hele doel van een deck is het spel stilgooien (Winter Orb, Stasis, etc.) is er geen hol meer aan voor de rest, maar Counterspells kunnen vaak leuke deals en situaties opleveren. Wat kan de persoon met 10 2/2 tokens mij bieden als ik de boardwipe counter, bijvoorbeeld!

Wat iedereen eigenlijk zegt, komt het op communicatie neer.

Zelf heb ik geen problemen met een infinite combo's, extra turns of mass land destruction, als het spel dan snel voorbij is en we een volgende pot kunnen beginnen. Overigens speel ik geen mass land destruction en extra turns. Een infinite combo hier en daar wel(over het algemeen zijn er3 kaarten of meer voor nodig), maar dan is het ook voorbij.
Targeted land destruction speel ik wel om van een cradle o.i.d. af te komen.

Even een klein voorbeeld van hetgeen ik bedoel met een infinite combo:
Afgelopen vrijdag in een 3 player game kreeg ik op een gegeven moment de combo met Phyrexian Altar, Woodfall Primus en Ivy Lane Denizen op tafel. Op dat moment had ik verschillende creatures liggen en mijn opponents niet veel. Ik had ervoor kunnen zorgen dat ik zo'n beetje alles sloopte, maar koos ervoor het land van mijn opponents te laten liggen.
Nadat ik de turn doorgaf speelde de volgende speler een Blasphemous Act waardoor alles stuk ging. We moesten alle 3 dus opnieuw gaan bouwen. Toen het spel vorderde, golfde het alle kanten, en uiteindelijk ging een andere speler met de winst aan de haal.
Dit was de leukste pot van die avond en 1 van de leukste potten die ik de afgelopen weken gespeeld heb omdat het spel alle kanten op golfde.

Eigenlijk wil ik er denk ik mee zeggen dat een infinite combo niet altijd vervelend hoeft te zijn.

Als relatieve noob die pas anderhalf jaar Magic speelt, heb ik geluk met een paar ervaren spelers om me heen die me willen helpen om beter te worden en om decks mee te analyseren. We spelen voornamelijk commander en in keukentafelsetting.
Toch begon ik er tegenaan te lopen dat het verschil in powerlevel me soms tegen staat. Ja, het is gezellig en leuk, maar met je gepimpte Tribal deckje tegen bibliotheken vol kaarten die tegenwoordig rustig een tientje per kaart kosten... Ik raak er soms moedeloos van. Dan zijn er wel spelers die 'mindere' decks meenemen voor de gelegenheid, maar eigenlijk willen ze diep in hun hart toch liever de Zur, Eldrazi, Slivers etc. spelen. En een noob-playgroup ken ik verder niet. Dus het blijft voor mij een beetje schipperen en geduld hebben totdat ik die stap 'omhoog' kan en wil betalen (want daar komt het in feite toch op neer dan).
Wat we geprobeerd hebben was draften en sealed deck spelen. Dat was leuk, een level playing field! En daar kon ik zelfs 2x 3-1 winnen. Niet iedereen in de playgroup wil dat regelmatig doen alleen.
Tweede idee: iedereen kocht een Brawl deck. 5 aanpassingen standard legal toegestaan en spelen maar. Dat bleek een oeverloos verhaal, potjes duurden met 5 spelers echt te lang en anderen verlangden naar hun monsterdecks die wél de fatale klap konden uitdelen. Jammer, want het vinden van het juiste powerlevel
Uiteindelijk denk ik dat het lastig is om een powerlevel vast te stellen. Tips zijn welkom, ik lees met plezier mee in deze discussie.

Ah, nee ik ben zeker niet geheel tegen counterspells. Maar wel ben ik ook flink gestraft met een Isochron Scepter combinatie. Blijkbaar is dat een bekende, aangezien je toevallig ook dit als voorbeeld neemt. Counterspells horen gewoon te kunnen.



Dit is voor ons ook een van de opties die we hadden besproken. Aan de ene kant is het top dat je ongeveer gelijke deckjes speelt en tot nieuwe inzichten / combinaties komt. Aan de andere kant mis je dan toch een bepaalde band en het spektakel van je eigen decks.

Wij zijn hier nog niet over uit, maar dit lijkt vooralsnog de weg van de minste frustratie te zijn en redelijk betaalbaar.

Een potje commander. Speler A heeft een mono-zwart deck. Speler B cast Light of Day. A baalt en geeft direct op.

Fair play discussie. A: Goh, wat flauw dat jij Light of Day speelt. B: Dat is gewoon het risico als je mono-zwart speelt.