Magic is een spelletje. Je speelt het voor je plezier. Echter, het spel is ook weer zodanig ingewikkeld dat er complexe strategieen mogelijk zijn. Als je die in de praktijk brengt is het maar helemaal de vraag of de potjes met zo'n deck nou echt "leuk" zijn.

Zo heb ik een vaste tegenstander die naar onze Magic sessies decks meebrengt die niet iedereen leuk zou vinden. Het irritantste deck van hem draait om Delven. Hij gaat eerste Scryen, extra cards drawen, instants en sorceries spelen, discarden, etc. Op een gegeven moment slaat hij toe met Delve, gooit een heleboel kaarten van zijn graveyard naar exile, zorgt dat die weer op de battlefield of in zijn hand terecht komen. Het deck is sterk, dat wil ik best beamen. Maar vooral is het door al die acties van hem traag. De acties precies uitvoeren kost tijd. Zodoende zit ik eindeloos te wachten. Uiteindelijk verlies ik dan ook nog het potje.

Wat te doen ?

1. Het eenvoudigste voor mij zou zijn om te weigeren nog tegen dat deck te spelen. Iets subtieler is om hem te vragen dat deck niet meer mee te nemen naar een sessie. Maar ja, het is 1 van zijn beste decks. Ik denk dat hij er niet blij mee zal zijn.

2. Ik heb zelf ook een heel vervelend deck. Dat draait op 4 x Grave Pact, met allerlei creatures die gemakkelijk te sacrificen zijn en/of terug keren uit de graveyard naar de battlefield. In de praktijk gaan alle creatures van de tegenstander voortdurend dood. Behoorlijk frustrerend. Ik speel nooit met het deck, want het is mij zelf te erg. Maar ik zou het kunnen inzetten tegen zijn Delve deck.

3. Omdat zijn deck zo traag is, en per beurt zoveel tijd kost, zou ik kunnen vragen om met een schaakklok te spelen. Ieder van ons 10 minuten voor de gehele partij. Dat format zou hem flink in de problemen kunnen werken. Wellicht staat hij in het potje op winst, maar verliest hij op tijd. Ik ben zelf schaker (30 jaar ervaring als sterke clubspeler), dus ik zou dat zelf best grappig en rechtvaardig vinden. Maar ik vermoed dat mijn tegenstander het niet zal waarderen.

Mulligan naar je Leyline of the Void of leg uit dat het voor jouw gevoel te lang duurt en dat je vindt dat dit ten koste gaat van het speelplezier.

je zou wat irritante dingen kunnen sideboarden zoals: Grafdigger's Cage,Bojuka Bog, Deathrite Shaman, Rest in Peace of indd de Leyline of the Void.

Ik zag ooit een stukje van the professor op youtube waarin hij dat bespreekt. Een goed idee is om eens decks te ruilen. Dan merkt hij wat meer hoe het is om ertegen te spelen. Daarnaast kan je altijd vragen of iemand een specifiek deck minder wil spelen. En als iemand niet luistert en niet wil aanpassen dan inderdaad gemeen worden zoals hierboven al aangegeven .

Als het iemand is waar je vaker mee speelt zou ik het in eerste instantie gewoon eens opgooien.
Heeft hij door dat jij ( of misschien zelfs de hele tafel), hier last van heb(ben)?
Vraag eens aan de rest van de speelgroep of ze hier ook last van hebben, en zoja, wat zij als oplossing zien.
Vraag ook aan hem ( en je speelgroep) ,of ze het deck van jou ook zo ervaren of ze het juist wel een coole uitdaging vinden. Je weet maar nooit.
Je komt met elkaar samen om gezellig een avond of middag een spel te spelen wat je allemaal leuk vind. Dit doe je voor je plezier, niet omdat je ervoor betaald word. En dit moet voor iedereen leuk/gezellig blijven.

Gelukkig vind iedereen op deze aardbodem iets anders leuks, en raken we daardoor ook geiiriteerd door anderen dingen. Doordat we allemaal anders zijn blijft de wereld interessant. En door met elkaar te communiceren en rekening te houden met elkaar blijft het gezellig.

Ik herken het gevoel soort van, maar dan volledig omgekeerd. Ik ben namelijk een beetje de control speler van de tafel, met de minder amusante decks. Ik durf dat ook toe te geven, mijn decks zijn ook gewoon stom. I mean, Dovin's Veto, Teferi, Hero of Dominaria, Drown in the Loch en dergelijke zijn allemaal stomme kaarten om tegen te spelen. Maar wat mij wel helpt met dat te erkennen, is omdat het mij ook wordt gezegd. Als je het voorzichtig insinueert, dan zou er geen probleem mogen zijn en zou ik in de Delveplayer zijn plaats ook wat minderen met het spelen van dat deck.

Ik heb vaker gehad dat iemand een vervelend deck in de groep had. Bijvoorbeeld een stax Gaddock Teeg deck dat letterlijk de naam 'no fun allowed heette.

Meestal is de oplossing simpel, gewoon zeggen dat je het niet leuk vind tegen dat deck te spelen en dat je dat liever ook niet meer wilt doen. Als het persoon dit deck per se wilt spelen kan hij dit altijd online doen tegen andere mensen of met speeldagen bij de o zo leuke bazaar of magic.

Het is een hobby die leuk hoort te zijn en met de tijd die je ervoor hebt moet je wel benutten op de manier dat je het leuk vind.

Ik heb inderdaad laten merken dat ik niet gecharmeerd was van zijn deck. Maar dat viel slecht bij hem. Hij stelde dat er in huidige Meta nog veel irritantere decks zijn, waar hij zo-nu-en-dan tegenop moet boksen. Kortom, hij vond het flauw. Verder merkte hij op dat ik juist al jaren voordeel had, omdat mijn Casual decks in feite Legacy/Vintage zijn (klassieke dubbellandjes, Swords to Plowshares, Mother of Runes), waar hij lastig tegen kan spelen met zijn Pioneer-achtige decks.

Er kwamen zo nog meer gevoeligheden boven water. Over het gebruik van side-boards (ik doe daar niet aan mee, hij wel), over omgaan met vergissingen in het spel, over het aan elkaar uitleggen van gebruikte mechanics (doe je dat wel of niet?).

Hmm... Dat is dus iets minder goed gelopen. Ik zie niet meteen wat je dan zou kunnen doen, want zijn reactie liet te wensen over. Misschien zou je dan toch sideboards moeten gebruiken en zoals eerder genoemd een playset Leyline of the Voids spelen...

Naar aanleiding van de feedback van Axlar gekozen mijn Posts ingetrokken.

.

Hoe match je dit samen? Als ik dit lees, denk ik alleen maar dat jullie langs elkaar heen praten. Het gaat over 60 kaarten casual, wat inherent een keukentafelformat is en de "meta" (als die er al is) gedefinieerd wordt als "de decks waar je tafelgenoten mee spelen" en de bedoeling is om een leuke pot te spelen, niet per se om te winnen. Later klaagt hij juist dat jij oude, sterkere kaarten speelt waar hij juist weinig winkans tegen maakt, wat mij doet denken dat hij juist wijst op een meta als die van bijvoorbeeld Pioneer, Standard of Modern, of iets ertussenin, waarin het punt is om met een gelimiteerde cardpool een zo sterk mogelijk deck te maken, duidelijk geen casual maar juist een competetief format. Als ik dit zo goed interpreteer, spelen jullie gewoon verschillende spellen: jij speelt casual met het idee om een leuke pot te hebben, met als bijvangst misschien te winnen, en ergert je aan de decks van je tegenstander omdat die niet met dat oogpunt gebouwd zijn, hij speelt competetief Pioneer/iets anders, om te winnen met een zo sterk mogelijk deck, dat geoptimaliseerd is om de "Pioneer-problemen" op te kunnen lossen die die meta biedt, en ergert zich aan jouw decks die problemen geven die binnen zijn cardpool niet opgelost kunnen worden. Is het misschien handig om juist daar een gesprek over te hebben: wat is het doel van het spelletje dat we spelen?

Super interessante vraag. En ik denk ook eentje waar we allemaal wel eens mee te maken (kunnen) hebben. Je geeft aan dat je aardig goed kan schaken. Hoe zou jij ermee omgaan als steeds die ene persoon herhaaldelijk wint met schaken? Zou je de handdoek in de ring gooien? Zou je hem vragen om volgende keer wat minder goed te spelen of hem een handicap geven? Zou je hem ontwijken of weigeren tegen hem te spelen? Allemaal niet echt sportief lijkt me...Of zou je een tandje bijzetten, verdiepen in zijn schaak-strategie en er een uitdaging in zien om het tij te keren? Natuurlijk is schaken moeilijk te vergelijken met Magic waarbij een speler keuze heeft uit duizenden kaarten om een deck mee te bouwen i.p.v. dat je speelt met dezelfde schaakstukken. Maar het gaat even om de mindset die je hebt. Hij heeft kennelijk ook moeten dealen met frustraties vanwege duel landjes en sterkere legacy kaarten waar hij tegenop moet boksen. Niet iedereen is gezegend met een playset van de beste landjes die Magic te bieden heeft. En hij heeft kennelijk een manier gevonden om hiermee om te gaan. Met een deck gebouwd van Magic kaarten, en netjes gespeeld volgens de regels. Want het is niet zo dat hij vals speelt. Het is nu voor jou de uitdaging om zijn deck te breken. Pas je deck/sideboard aan met zijn deck in het achterhoofd. En laat hem inzien dat zijn deck niet zo sterk is als hij dacht. (Vanzelfsprekend met plezier en respect voor elkaar want zeker aan de keukentafel moet het leuk zijn.) Verder sluit ik mij aan bij de eerdere reactie m.b.t. het format. Iemand die keer op keer een competitief deck meeneemt naar de keukentafel, enkel met de intentie om te winnen, hoort wellicht niet thuis aan de keukentafel. Maar vraag jezelf dan ook af of dual landjes passen bij jullie format van casual Magic. Hoe ga jij om met een speler die beurt 1 een paar Moxen en een Lotus neerlegt? Is dat ook nog casual? Of is het alleen casual als iedereen in de speelgroep toegang heeft tot deze kaarten? Of gaan we toch restricties opleggen en houden aan een format als vintage of misschien wel old school 93/94 zodat iedereen moeten putten uit dezelfde cardpool...

De moeilijkste stap heb je m.i. al gezet: het ter sprake brengen. Ondanks dat zijn reactie niet zoals gehoopt was, is het wel goed dat de onderliggende wederzijdse irritaties naar boven zijn gekomen. Zoals Nielsvd ook al aangeeft, zou ik ook proberen om op een rustig moment een volgend gesprek te hebben over hoe je de situatie voor elkaar beter kunt maken.

Uiteindelijk willen jullie beiden een leuke pot Magic spelen (waarbij de definitie van 'leuk' voor beiden waarschijnlijk anders is). Als dat niet lukt vanwege de onderliggende irritaties, zijn jullie beiden de verliezer.

Je kunt inderdaad constateren dat mijn tegenstander en ik verschillende ideeen hebben over het Magic spel. Tja. En dan ?

Er zijn in Nederland weinig actieve Magic spelers. Er zijn geen verenigingen waar ze elkaar ontmoeten. Ja, je kunt een spellenwinkel binnen lopen, maar je weet dan niet wie je er zult aantreffen. Voeg hier aan toe dat er verschillende formats zijn, en dan ook nog nare decks die tot een vervelende match-up leiden. Dat alles maakt het moeilijk om een tegenstander te vinden met wie je een leuke pot kunt spelen. Ik ben al lang blij dat ik mijn huidige Magic vriend een paar jaar geleden heb leren kennen. Of wij doorgaan op dit pad, weet ik niet.

en dan kun je met elkaar het gesprek aangaan om te kijken hoe je het voor elkaar leuk kan houden/leuker kan maken. Als je aangeeft dat je al een paar jaar met jouw magic vriend speelt, is het m.i. zonde als dat wegvalt.

Misschien dat jullie beiden een deck (of meerdere decks) kunt maken die meer aansluiten bij jouw idee van Magic spelen én een deck (of meerdere decks) kunt maken die aansluiten bij zijn idee van Magic spelen. Dan kun je het afwisselen. Of de huidige decks aanpassen, zodat ze meer aansluiten bij beide ideëen. Of een keer samen door jullie decks lopen en bespreken hoe je de zwaktes kunt verbeteren. Zelf doe ik dat ook in mjin speelgroep en dan merk ik dat zij kaarten en/of situaties anders inschatten en daarom dus op een andere manier hun kaarten kiezen (ik vind dat leuk om te doen).

Niets doen is ook een optie, maar dan blijven de frustraties.

Wissel een keer van deck. Dan ziet hij hoe zijn deck is om tegen te krijgen en andersom. En kan hij uiteraard ook een keer een dual-land spelen 😉

Net als met alles in het leven: elkaar tegemoet komen. Je kunt niet verwachten dat anderen zich volledig aanpassen aan wat jij wilt, als je zelf niet ook een duit in het zakje doet. Als jij niet open staat voor decks die competitief zijn in een format als Pioneer, waarom zou iemand anders dan open moeten staan voor casual old school decks?
Elkaar tegemoet komen kan ook door bijvoorbeeld eens een extra deck mee te nemen, zodat je beiden kunt spelen met decks in dezelfde stijl of format. Maar doe dat dan ook andersom, pak ook eens een deck van een ander op. Je kan namelijk niet alleen vragen van anderen om zich aan jou aan te passen.

Re: "Elkaar tegemoet komen." In de corona periode sloten de winkels. Ik heb toen mijn Magic vriend uitgenodigd om bij mij thuis te komen spelen. Dat beviel ons beiden goed, we doen dit nog steeds. Als gastheer zorg ik voor thee, de lunch en het diner. Het is ook prettig dat ik veel decks heb en heel veel losse kaarten. Zo kunnen we ook draft organiseren. Ik vind dat ik mijn tegenstander aardig tegemoet kom.

Naar aanleiding van de feedback van Axlar gekozen mijn Posts ingetrokken.

Re: Is een beetje raar om te zeggen “ik regel drinken, lunch en / of diner, daarom hoef ik mij inhoudelijk niets aan te trekken van zijn ideeën rondom het spelen van een gezellige pot”

Alleen heb ik dat nergens beweerd. Het is iets dat Jeff en Nielvd concluderen. De discussie raakt inmiddels kant noch wal.