Ik speelde in mijn recente casual potjes met 20 jaar oude kaarten, die mijn jonge tegenstander in het geheel niet kende. Hij vroeg mij herhaaldelijk om uitleg. Vervolgens trok hij daaruit conclusies over de P/T van mijn creatures. Maar die conclusies waren meestal incorrect. Ik heb mijn tegenstander steeds welwillend gecorrigeerd. Het waren tenslotte "maar" casual potjes. Door al dat geklets ging er flink wat tijd verloren, en daardoor ging ik sneller spelen. Uiteindelijk verloor ik die potjes ook nog. Stom ! Ik heb daar een slecht gevoel over.

Vraag: Als jij je tegenstander hebt uitgelegd hoe een kaart werkt, wat doe je dan als je tegenstander hardop de P/T van jouw creatures uitrekent, daarbij fouten maakt, en vervolgens jou vragend aankijkt of het klopt?

Casual: gewoon vertellen. En als ze het dan verkeerd onthouden dan mogen ze het een keer terugnemen, en daarna houdt het ook een keer op, het is niet de bedoeling dat je het spel voor je tegenstander gaat spelen .

In toernooien is dit in principe openbare informatie en moet je je tegenstander hier eerlijk antwoord op geven als hij hierom vraagt. Op hoger niveau hoeft dat niet altijd meer, maar exacte regels zou ik moeten opzoeken.

In de games die ik speel vragen we geregeld hoeveel damage er op iemand af komt en hoe dat in elkaar steekt.
Me dunkt dat hier altijd eerlijk op geantwoord dient te worden,
Als je enkel door het achterhouden van informatie kunt winnen, voelt het dan wel als winnen?

Volgens mij mag je in toernooien er voor kiezen om niet te antwoorden. Maar als je antwoord moet het altijd naar waarheid zijn (of in ieder geval waar jij van overtuigd bent). Maar het is wel zo netjes om je tegenstander makkelijk toegang te geven tot de benodigde informatie door bijvoorbeeld je graveyard te sorteren, of in ieder geval duidelijk neer te leggen, als je een creature hebt dat afhankelijk is van een aantal kaarten in je graveyard.

Zodra het iets meer casual wordt als een PTQ of GP kies ik er sowieso voor om duidelijk over informatie te communiceren. Zo heb ik een keer op een FNM de gate mirror gespeeld waarbij Gatebreaker Ram een belangrijke kaart was, door middel van D20s hebben we beide toen het aantal gates bijgehouden. In een meer competitieve omgeving zou ik misschien kiezen om te turven op mijn notitieblokje maar nu was dit een perfecte oplossing.

Ik kom uit de wereld van het club-schaken. Daar is de zaak helder.

1. Een sterke clubschaker kan optreden als mentor van een talentvolle beginnende jeugdspeler. Er worden dan oefensessies gehouden. Tijdens zo'n sessie wordt de jeugdspeler geinformeerd over de tactische en strategische aspecten van een stelling. Bij voorbeeld over pionnen-structuren, open lijnen, centrum-controle, aanvalskansen, veiligheidheid van de koning. Zo' n oefensessie is geen "partij" !

2. Twee clubschakers kunnen een partij spelen; officieel (d.w.z. meetellend voor een competitie) of onofficieel (vrije partij). Er wordt in principe niet gesproken tijdens de partij. Er is ook geen reden voor. Het zou alleen maar afleiden. Als iemand tijdens een wedstrijd steeds zou praten tegen zijn tegenstander, dan volgt er een sanctie. In de praktijk komt dat ook eigenlijk niet voor.

Geen enkele schaker zal de bovengenoemde trainingssessie en de wedstrijdpartij op 1 lijn stellen. Het zijn twee verschillende zaken.